Михаил Чаков

Михаил Чаков е македонски револуционер, војвода на Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација.

Михаил Чаков е роден на 16 март 1873 година во гратчето Гуменџе, тогаш во Османлиската империја, денес Гуменица, Грција. Завршува VI клас во Солунската гимназија и станува учител во Тумба. Во 1897 година е внесен во Внатрешната македонско-одринска револуционерна организација од Даме Груев и Пере Тошев.Станува четник во четата на Михаил Апостолов - Попето, а по обиколките на Воденско и Ениџевардарско, станува самостоен војвода.

Четата на Михаил Чаков

Во текот на летото 1900 година, четата му е составена од 5-6 луѓе и врши обиколки на реонот во Поројско, јужно од Петрич. На 18 август поминува и низ селата Горни и Долни Порој. Меѓу четниците се Алексо Поројлијата и Сотир Џумајличето од Горна Џумаја. Тој е реонски и околиски војвода во Петричко (1901 - 1902), Драмско и Серско (1903 - 1904). Никаде во документи или спомени не се споменува дека во месец мај 1903 година Михаил Чаков дека учествувал во борбата кај селото Баница, Серско, во кое загинал Гоце Делчев, но тој ја опишува трагичната случка во спомените како очевидец.За време на Илинденското востание во Пирин на 30 август 1903 година четата на Михаил Чаков, заедно со четите на Јане Сандански, капетан Јордан Стојанов и Стојан Милчанков со вкупно 160 лица водат голема борба со 600 лица турска војска кај "Света Троица" , Мелничко. Турците се одбиени и тоа со многу жртви, додека од востаниците гинат само тројца луѓе.Учествува со чета во нападот врз турскиот гарнизон во селото Обидим, заедно со Иван Апостолов, Стојан Милчанков и Никола Грујчин на 13 и 14 септември и во подоцнежната борба во Харамибунар на 16 септември.

Никола Бошков, Михаил Чаков, Христо Чернопеев, Панајот Бајчев и Ангел Кајтазов

Четата на Михаил Чаков

Апостол Петков, Христо Чернопеев, Михаил Чаков, Георги Занков, Стефан Чавдаров, Константин Самарџиев Антон Бозуков и други

Бошков,Чаков,Чернопеев,Бајчев и Кајтазов

По задушувањето на востанието Михаил Чаков е војвода во Кумановско (1905), повторно во Серско (1906) и Велешко (1907 - 1908). На 23 април 1906 година Михаил Чаков заедно со Атанас Спасов се враќаат во Баница и ги ископуваат коските на Гоце Делчев,и ги оставаат скриени под светиот престол во црквата. Четите на Михаил Чаков, Тане Николов, Иван Наумов, Христо Цветков, Петар Ацев, Мирче Најдов, Атанас Попов и локалните војводи Секула Ораовдолски и Вељко Апостолов земаат учество во битката на Ножот во јули 1907 година. По Младотурската револуција во 1908 година се легализира и се населил во родното Гуменџе. На 10 јуни 1909 година е уапсен во Гуменџе и затворен во Солун.Во 1912 година Чаков зема учество во Балканската војна како војвода на четата 11 на Македонско-одринското доброволство.Заедно со Андон Ќосето, Јонко Вапцаров, Георги Занков, Лазар Колчагов,Taско Кочерински, Лазар Топалов, Стефан Чавдаров, Пејо Јаворов и други создаваат чета, која се раководи од Христо Чернопеев. Заедно со 12-та чета од 27 Чепински полк четата го напаѓа Разлог (Мехомија).Ги ослободуваат уште и Банско, Драма, Неврокоп а Кавала, го заземат без испукан и еден истрел.Чаков учествува во Првата светска војна како постар подофицер на 9-та погранична дружина од 85-и полк, тогаш негов четник е војводата Јордан Лазаров. Сменет е од служба поради болест и заминува за Ксанти, каде помага на Дедо Никола Мутафчиев, да ги земат коските на Гоце Делчев од Баница. До 1923 година ги чува коските во сандачето во својот дом, а потоа по барање на Тодор Александров ги изложуваат 10 дена за богослужба во црквата "Света Недела".Во повоениот период активно учествува во Илинденската организација.Михаил Чаков почиал на 17 септември 1938 година.

Обединетите чети на ВМОРО во Серско:Во првата редица, Демирхисарската чета, от лево на десно: Дедо Илија, Георги Чалаков,Георги Башлиев,Георги Баждаров,Иван Грчето,Константин Кјуров,Никола Карев от Горно Броди,Вториот ред: Атанас Тешовалијата,Стојан Филипов секретар на четата, Георги Моаџирчето, Иван Даскал,Третиот ред: Георги Радев, Михаил Чаков секретар на четата, Ангел Дончев,Таската - Атанас Спасов,Четврти ред: Димитар Гуштанов,Димитар Кашиналијата,Пети ред: Јане Сандански, Спиро Петров,Георги Спанчовалијата, Петар Милев, Андреј Кезепов, Георги Скрижовски,Шести ред: Георги Куслев,Седми ред: Станиш Наков и Кара Васил од четата на Гоце,Димитар Кирлиев, Пејо Јаворов со црната капа и црната брада кон крајот на предпоследната редица.Гоце не се дури ни познава накрај