Мајка Јану к’лне
Мајка Јану к’лне:
- Јано, ќерко, Јано,
змија те изела,
мајка те немала.
А сас кога Јано,
синојка стоеше?
- Мамо, мила мамо
не е јабанџија,
нашат меанџија,
аргати собира
и мене ме вика,
жетва му стасала,
и е престасала,
па мене ме вика,
посту да им сечу,
воду да им носу,
јужице да праву,
песњу да им поју.
Мајка Јану к’лне
Мајка Јану к’лне:
- Јано, ќерко, Јано,
змија те изела,
мајка те немала.
А сас кога Јано,
синојка стоеше?
- Мамо, мила мамо
не е јабанџија,
нашат меанџија,
аргати собира
и мене ме вика,
жетва му стасала,
и е престасала,
па мене ме вика,
посту да им сечу,
воду да им носу,
јужице да праву,
песњу да им поју.
Излегла Јана по поле
Излегла Јана по поле,
да види Јана полето,
дали е поле стасано
да вати Јана аргати,
аргати млади момчиња,
и бегем, бегем девојки
и тие калеш невести.
Кога се Јана поврати,
одма се Јана разболе.
Мајка си Јана к’лнеше:
- Ако си Јано од болес,
да би ми Јано станала,
ако си Јано од лудос,
да би ми Јано, не станеш.
Д’н’с е жетва брзаќна
инат се ќерко не води.
Од Кумановско
Вечера за жетвари
Разиграло се јаболко,
стреде цареви дворови,
цар го јаболко пречека,
цар на јаболко говорит:
- Јаб’лко, бело, црвено,
што те аргати пратие?
- Еј, царе, царе, султане,
мене аргати пратиле,
вечера да им уготвиш,
сугаре јагне печено,
бела пребела погача,
тиквешко вино црвено,
студена вода от чешма.
Од село Папардишта, Велешко
Насејала Јана
Насејала Јана, две ниве босиљок,
две ниве босиљок, треќа нива стратор.
Чудила се Јана ка да го загради,
с раце трне крши, та го заградила,
па се е чудила ка да го навади,
та фатила Јана орел побратима,
орел побратима, змија посестрима,
орел вода носи, змија го полива,
змија го полива та го навадили.
Слана девет педи
Легнала е Мара, бре леле,
Маро џанам,
пред амбар на софра, бре леле,
Маро џанам,
Мајка Мара буди:
- Стани, Маро, сатани,
чудо да си видиш,
чудо та големо –
слана е капнала,
слана девет педи,
та е ознобила,
ф раната градина,
големото цвете,
па е ознобила,
на голема нива
белата пченица.
Од Банско, Разлошко
Нива и аргати
Остани зборгум,
голема нива,
кој ми те орал,
па да те ора,
кој ми те жнало,
па да те жние,
кој те возило,
па да те вози,
кој те вршило,
па да те врши.
Од Прилепско
Мајка Јану к’лне:
- Јано, ќерко, Јано,
змија те изела,
мајка те немала.
А сас кога Јано,
синојка стоеше?
- Мамо, мила мамо
не е јабанџија,
нашат меанџија,
аргати собира
и мене ме вика,
жетва му стасала,
и е престасала,
па мене ме вика,
посту да им сечу,
воду да им носу,
јужице да праву,
песњу да им поју.
Мајка Јану к’лне
Мајка Јану к’лне:
- Јано, ќерко, Јано,
змија те изела,
мајка те немала.
А сас кога Јано,
синојка стоеше?
- Мамо, мила мамо
не е јабанџија,
нашат меанџија,
аргати собира
и мене ме вика,
жетва му стасала,
и е престасала,
па мене ме вика,
посту да им сечу,
воду да им носу,
јужице да праву,
песњу да им поју.
Излегла Јана по поле
Излегла Јана по поле,
да види Јана полето,
дали е поле стасано
да вати Јана аргати,
аргати млади момчиња,
и бегем, бегем девојки
и тие калеш невести.
Кога се Јана поврати,
одма се Јана разболе.
Мајка си Јана к’лнеше:
- Ако си Јано од болес,
да би ми Јано станала,
ако си Јано од лудос,
да би ми Јано, не станеш.
Д’н’с е жетва брзаќна
инат се ќерко не води.
Од Кумановско
Вечера за жетвари
Разиграло се јаболко,
стреде цареви дворови,
цар го јаболко пречека,
цар на јаболко говорит:
- Јаб’лко, бело, црвено,
што те аргати пратие?
- Еј, царе, царе, султане,
мене аргати пратиле,
вечера да им уготвиш,
сугаре јагне печено,
бела пребела погача,
тиквешко вино црвено,
студена вода от чешма.
Од село Папардишта, Велешко
Насејала Јана
Насејала Јана, две ниве босиљок,
две ниве босиљок, треќа нива стратор.
Чудила се Јана ка да го загради,
с раце трне крши, та го заградила,
па се е чудила ка да го навади,
та фатила Јана орел побратима,
орел побратима, змија посестрима,
орел вода носи, змија го полива,
змија го полива та го навадили.
Слана девет педи
Легнала е Мара, бре леле,
Маро џанам,
пред амбар на софра, бре леле,
Маро џанам,
Мајка Мара буди:
- Стани, Маро, сатани,
чудо да си видиш,
чудо та големо –
слана е капнала,
слана девет педи,
та е ознобила,
ф раната градина,
големото цвете,
па е ознобила,
на голема нива
белата пченица.
Од Банско, Разлошко
Нива и аргати
Остани зборгум,
голема нива,
кој ми те орал,
па да те ора,
кој ми те жнало,
па да те жние,
кој те возило,
па да те вози,
кој те вршило,
па да те врши.
Од Прилепско
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.